%0 Journal Article %T جایگاه عرفانی انسان کامل، در ارتباط بین حق و خلق %J فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش %I دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام %Z %D 2010 %\ 03/21/2010 %V 3 %N شماره 6 - بهار 1389 %P 111-126 %! جایگاه عرفانی انسان کامل، در ارتباط بین حق و خلق %K واژههای کلیدی: انسان کامل %K کون جامع %K وجه خاص %K مسی ّ ر سر %R %X محور تمامی مباحث عرفانی، وحدت شخصیه وجود است؛ به این بیان که هستی حقیقیدر ذات حق، خلاصه میشود و کثرتهای مشهود، تجلیهای اوست. بنابراین، اگر عرفا ازچینش مراتب هستی سخن میگویند، منافاتی با وحدت وجود نداشته، بلکه این مراتبمتعدد، شئون حق میباشد. در میان این مراتب، انسان کامل که مظهر اسم جامع اللهاست، با جمع تمامی حقایق الهی و کونی در خود و ویژگیهای منحصر به فردش، نسبتبه سایر مراتب، جایگاه ویژهای دارد؛ به گونهای که در ارتباط تمامی ذرههای هستی باحق، نقش برجستهای دارد. ارتباط حق با مراتب کثرت از دو راه سلسلة ترتیب و وجهخاص میباشد. منظور از سلسلة ترتیب، وسایط فیض الهی بوده و وجه خاص، ارتباطبیواسطه با حق است که حقیقت انسان کامل با هر دو مسیر ارتباط حق با خلق، مرتبطاست؛ چرا که از یک سو، در واقع در سلسلة ترتیب، تنها واسطه فیض الهی اوست و بقیهوسایط، بازوان وی میباشد و از سوی دیگر، با نظر به وجه خاص که ارتباط حقیقت هرشیء با حق است، علت ارتباط انسان کامل با وجه خاص، روشن میشود؛ زیرا حقیقتانسان کامل با جامعیّتش، حقی ّ قت کل هستی است و در پرتوی قرب به وی، قرب حق ووجه خاص او با هر شیء نیز درک میشود. این پژوهش، به دنبال بررسی تحلیلی جایگاهعرفانی انسان کامل در ارتباط بین حق و خلق است. %U https://fpq.bou.ac.ir/article_22249_7d606a3969fd1add9474a9f58fc32a19.pdf