چکیده
سالهای 132 تا 232 هجری قمری دوران اول حکومت عباسی میباشد. در این دوران، که دوران ثبات و عصر طلایی خاندان عباسی به شمار میرود، ایرانیان نقش و جایگاه مهمی در دستگاه خلافت داشتند. اما دستهای از ایشان که آرزوهای خویش را بر باد رفته میدیدند، دست به شورشهای متعددی زدند و جنبشهایی را پدید آوردند که دستگاه خلافت را با چالشهای بسیاری روبرو کرد.
این مقاله، با بررسی علل و عوامل شکلگیری این جنبشها بر اساس نظریة ابن خلدون به معرفی مهمترین جنبشهای ایرانی در این عصر میپردازد.
)