اندیشمندان مسلمان پس از مواجه شدن با مکاتب فلسفی اخلاق غرب به فکر تعیین نظریه اخلاقی و تطبیق دادن آن با اخلاق اسلامی افتادند. برخی اخلاق اسلامی را وظیفه گرا و برخی دیگر غایت گرا معرفی نمودند. البته غایت‌گرایی به دلیل شاخهها و تقسیمات دیگر به عناوین مختلفی تقسیم شده است. یکی از آن نظریه‌ها، نظریه خودگرایی اخلاقی است. جناب آقای شیروانی در کتب و مقاله‌هایشان سعی نموده‌اند نظریه اخلاق اسلامی را خودگرا معرفی نمایند. در مقاله پیش رو با طرح مقدمات و چگونگی پژوهشهای اخلاقی اصل نظریه خودگرایی را ارزیابی و به نقد تبیین خودگرایی اسلامی از منظر عقل و نقل می‌پردازیم. ناسازگاری درونی نظریه، مشکل فهم نادرست اصل نظریه، عدم ارائه راهکار مناسب هنگام تعارضات، خلاف ارتکازات اخلاقی و مصادیق متضاد از اهم مشکلات این دیدگاست که ما را از پذیرش آن منع می‌کند.
احمدی, سید مصطفی. (1399). بررسی انتقادی تقریر خودگرایانه از اخلاق اسلامی. فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 13(شماره 44- زمستان 1399), 5-26. doi: 10.22081/fpq.2021.72091
MLA
سید مصطفی احمدی. "بررسی انتقادی تقریر خودگرایانه از اخلاق اسلامی". فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 13, شماره 44- زمستان 1399, 1399, 5-26. doi: 10.22081/fpq.2021.72091
HARVARD
احمدی, سید مصطفی. (1399). 'بررسی انتقادی تقریر خودگرایانه از اخلاق اسلامی', فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 13(شماره 44- زمستان 1399), pp. 5-26. doi: 10.22081/fpq.2021.72091
VANCOUVER
احمدی, سید مصطفی. بررسی انتقادی تقریر خودگرایانه از اخلاق اسلامی. فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 1399; 13(شماره 44- زمستان 1399): 5-26. doi: 10.22081/fpq.2021.72091
)