با گسترش شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های خارجی، در حال حاضر میلیون‌ها کاربر ایرانی در این فضاها حضور دارند و روزانه مدت قابل توجهی از وقت خود را در آن‌جا سپری می‌کنند و تأثیرات این شبکه‌ها بر سبک زندگی، فرهنگ، ذائقه و انتخاب‌های ایشان به‌وضوح قابل درک است. با توجه به اینکه فضای مجازی تحت حکمرانی کشور ما قرار ندارد، این واقعیت، ظرفیتی برای بهره‌گیری از فضای مجازی به عنوان یک ابزار برای تأثیرگذاری بر جوامع، پدید آورده که می‌توان از آن به «استعمار مجازی» تعبیر کرد. ایالات متحده آمریکا با در اختیار داشتن غالب شرکت‌های پیشرو و بزرگ در فضای مجازی، مهم‌ترین بازیگر عرصه استعمار مجازی است. استعمار مجازی آمریکا، نشان‌دهنده ظرفیت جدیدی برای تحول فرهنگی و انحراف از مسیر استقلال ملت‌ها به‌سوی الگوها و ارزش‌های فرهنگی غربی و به‌خصوص آمریکایی است. از این رو پژوهش حاضر به دنبال تحلیل و بررسی سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با استعمار مجازی آمریکا بوده است. بر این اساس سند سیاست‌ها و اقدامات ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی، مصوب سال 1396 شورای عالی فضای مجازی، به‌عنوان یکی از اسناد سیاستی کشور در زمینه فضای مجازی، با روش تحلیل مضمون و تفکر نقدی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد فراگیرترین مفهوم سند مورد مطالعه در این پژوهش، «تقویت حاکمیت داخلی» است. همچنین عبارت «تقویت حاکمیت داخلی بر پیام‌رسان‌های اجتماعی، منجر به ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی می‌شود»؛ به‌عنوان اصلی‌ترین ادعای مطرح شده در سند شناسایی گردید.
)