بررسی تاریخی سبک زندگی علمای عهد ناصری در کمک به نیازمندان/

نوع مقاله : تاریخی اسلامی

نویسنده

دانشگاه باقرالعلوم(ع)

10.22081/fpq.2024.77036

چکیده

تعامل اجتماعی و رسیدگی به امور مردم، در سبک زندگی علمای دوره‌ی ناصری، جایگاه ویژه‌‌ای داشته است و ایشان در حقیقت می‌توانند، الگوی تمام‌عیاری در این زمینه باشند. علمای این دوره، در دستگیری از نیازمندان بسیار منعطف عمل می‌نمودند؛ به‌گونه‌ای که در هر زمان و مکانی که دست نیاز به ‌سوی آنان می‌آمد، از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌‌کردند؛ هرچند خود ایشان در کمک رساندن به نیازمندان، همیشه مقدّم بودند و این مهم، سیره‌ مستمر ایشان در طول زندگی پربارشان بود. سبک زندگی ایشان در دستگیری از نیازمندان، شامل موارد متعددی می‌شد از قبیل ترجیح نیازمندان بر نیاز خود، حفظ آبروی نیازمندان هنگام انفاق، انفاق در سر و انفاق غیرمستقیم، اولویت انفاق به ارحام و خویشان، انفاق از طریق گروگذاشتن منزل، انفاق از طریق نماز استیجاری، کمک به شیعیان اسیر، تکفل یتیمان، تقبل هزینه‌های بیماران، رسیدگی به فقرای سایر شهرها از طریق رابطان علما و مردم آن شهر (این رابطان عموماً تجّار همان بلاد بودند)، کمک به طلاب نیازمند به‌خصوص آن دسته از طلاب که اهتمام جدی به درس و بحث داشته‌اند

کلیدواژه‌ها