امداد فرهنگی، امری است که به هدف بهبود وضعیت اعتقادی، اخلاقی و فرهنگی آسیبدیدگان اجتماعی و پیشگیری از وقوع صدمات جدیتر در زندگی آنها، تحقق یافته است. پژوهش حاضر، به مطالعه و بررسی گروهها و سازمانهای خرد امدادگر فرهنگی میپردازد که به منظور جبران ضعف عملکردی سازمانها و نهادهای فرهنگی کشور در مواجهه با آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی، وارد عرصه خطیر امداد فرهنگی شده و در حال فعالیت میباشند. این پژوهش که به هدف مدیریت دانش و کمک به تئوریزه کردن تجارب موفق و آشکار نمودن دانش ضمنی گروههای امدادگر فرهنگی دینپایه انجام شده است، ضمن بهرهگیری از چارچوبهای مدیریتی، ابعاد امدادگری فرهنگی و مولفههای راهبردی سازمانهای خرد دینپایه، با روش مطالعه چند موردی و از طریق ابزار تحلیل مضمون، الزامات امدادگری فرهنگی دینپایه را به منظور تاثیرگذاری حداکثری، در قالب مدلی برآمده از مصاحبههای عمیق با 18 نفر از ارکان سازمانهای خرد و گروههای امدادگر فرهنگی دینپایه، ارائه خواهد کرد. پس از تحلیل اطلاعات بدست آمده با ابزار تحلیل مضمون، 10 مضمون فراگیر در ذیل ابعاد هویت، معنویت و اخلاق، همزیستی و دانش فرهنگی محیط، ساختارها و قوانین طبقهبندی میشود که ذیل هر کدام از آن مضامین، راهکارهایی جهت موفقیت در عملکرد گروههای امدادگر فرهنگی دین پایه ارائه میگردد.
جانقربان لاریچه, زهرا. (1399). الزامات امدادگری فرهنگی دین پایه از منظر سازمان. فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 13(شماره 42- تابستان 1399), 93-130. doi: 10.22081/fpq.2020.72076
MLA
زهرا جانقربان لاریچه. "الزامات امدادگری فرهنگی دین پایه از منظر سازمان". فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 13, شماره 42- تابستان 1399, 1399, 93-130. doi: 10.22081/fpq.2020.72076
HARVARD
جانقربان لاریچه, زهرا. (1399). 'الزامات امدادگری فرهنگی دین پایه از منظر سازمان', فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 13(شماره 42- تابستان 1399), pp. 93-130. doi: 10.22081/fpq.2020.72076
VANCOUVER
جانقربان لاریچه, زهرا. الزامات امدادگری فرهنگی دین پایه از منظر سازمان. فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 1399; 13(شماره 42- تابستان 1399): 93-130. doi: 10.22081/fpq.2020.72076
)