سازمان، پدیده دنیای مدرن و سازمان‌وارگی یا سازمان‌گرایی، آفت افراط در ساخت سازمانی یا حاکم کردن مؤلفه‌های سازمان همچون رسمیت، سلسله‌مراتب و تمرکز بالا است که از آن به غلبه بروکراسی در ساختار یاد می‌شود. نهاد دینی-تربیتی حوزه‌های علمیه از آغاز سده گذشته و با آغاز همه‌گیری نظام‌های سازمانی در ایران و جهان به سمت ساخت‌های ابتدایی سازمان رفت. اما با آغاز انقلاب اسلامی و به جهت شرایطی همچون ارتباط با مجموعه دولت‌ها و دانشگاه‌ها که مبتنی برساخت سازمانی بودند، به سمت سازمانیزه شدن حرکت کرد. دراین‌بین، مسئله رشد تصاعدی جمعیت طلاب بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز مزید بر علت شد و به رشد سازمان‌های حوزوی سرعت بخشید. سازمان با همه مزایایش، می‌تواند معایب و پیامدهای جدی نیز برای مدیران به همراه داشته باشد؛ بالخصوص در نهادی همچون نهاد آموزش حوزه‌های علمیه که همواره مبتنی بر روابط استاد و شاگردی بناگشته و اساتید در آن از نقش قابل‌توجهی در فرآیندهای مختلف آموزش برخوردار بودند، حرکت سازمانی می‌تواند ضمن تضعیف انگیزه و استعدادسوزی در طلاب و کاهش مشارکت‌جویی و ضعف در ارتباطات با اساتید، پیامدهای جدی نیز برای مجموعه مدیریت حوزه ایجاد نماید.
آذری آبکناری, نوید. (1402). بررسی آثار و پیامدهای سازمان‌وارگی در نظام آموزش حوزه‌های علمیه. فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 16(شماره 53 - بهار 1402), 121-156. doi: 10.22081/fpq.2023.74672
MLA
نوید آذری آبکناری. "بررسی آثار و پیامدهای سازمان‌وارگی در نظام آموزش حوزه‌های علمیه". فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 16, شماره 53 - بهار 1402, 1402, 121-156. doi: 10.22081/fpq.2023.74672
HARVARD
آذری آبکناری, نوید. (1402). 'بررسی آثار و پیامدهای سازمان‌وارگی در نظام آموزش حوزه‌های علمیه', فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 16(شماره 53 - بهار 1402), pp. 121-156. doi: 10.22081/fpq.2023.74672
VANCOUVER
آذری آبکناری, نوید. بررسی آثار و پیامدهای سازمان‌وارگی در نظام آموزش حوزه‌های علمیه. فصلنامه علمی تخصصی فرهنگ پژوهش, 1402; 16(شماره 53 - بهار 1402): 121-156. doi: 10.22081/fpq.2023.74672
)